Ayrılıkları pek sevmem çünkü her seferinde bir taraf gerçekten üzülür. Biz bu yazı yazma işlerine uzun bir süre ara verdikten sonra sanırım tekrar başlayacağız. Uzatmadan pek sıkmadan haliyle sizi de yormadan direk konuma giriş yapayım. Bugün konumuz İnsan.
İnsan insan dedikleri
İnsan nedir şimdi bildim
Can, can deyü söylerlerdi
Ben can nedir şimdi bildim
Ne güzel bahsetmiş Muyiddin Abdal bu şiirinde insandan.
Daha önce kaçımız etrafına bakıp çevresindeki insanların ne yaşam yaşadıklarını, ne zorluklara göğüs gerdiklerini veya ne gibi mutluluklara şahit olduklarını düşünmeye çalıştı. Anlık olarak dünyada bulunan 8 milyar insandan sadece biri olan bizim kendimize göre dertlerimiz varken kalan herkesin derdine empati kurabilmek zordur. Gelin birlikte bir köşeye geçelim ve sadece seyredelim. Kiminin acelesi, kiminin umutsuzluğu, kiminin sakin adımları bize çok şey anlatacaktır. İnsan doğmamız olduğumuz anlamına gelmiyor doğru bir gelecek için birlikte İnsan olmayı öğrenmemiz gerekiyor.
Artık kısa kısa aklıma gelen yaşamdan kesitleri yazacak ve geleceğime bugüne dair anılar biriktireceğim. Kuşkusuz bir Gerçek var ki İnsan olmayı öğrenmek zorundayız. Kısa ve ÖZ 😌😌
Yorumlar
Yorum Gönder